คำนามเอกพจน์ (Singular Noun) และคำนามพหูพจน์ (Plural Noun)

ภาษาอังกฤษนั้นมีเรื่องที่ต่างจากหลักภาษาไทย และการแปลงรูปของคำนามตามจำนวนนั้นก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่สำคัญ วันนี้เราไปดูหลักการเบื้องต้นในการเปลี่ยนรูปของคำนามตามจำนวนกัน

 

คำนามเอกพจน์ (Singular Noun) คืออะไร

คำนามเอกพจน์ คือ คำนามที่บ่งบอกถึงคนเพียงคนเดียว สิ่งของเพียงชิ้นเดียว หรือสัตว์แค่ตัวเดียว เช่น ผู้ชาย 1 คน (a man), เก้าอี้ 1 ที่ (a chair), แมว 1 ตัว (a cat) เป็นต้น ส่วนในภาษาอังกฤษสังเกตได้ง่าย ๆ ก็จะเป็นคำที่มี a หรือ an นำหน้าทั้งหมดคำนามเอกพจน์ แต่จะพูดให้ง่ายกว่านั้นอีกคือ อะไรที่นับได้แค่ 1 หน่วย นั่นแหละเป็น คำนามเอกพจน์

 

คำนามพหูพจน์ (Plural Noun) คืออะไร

คำนามพหูพจน์ คือ คำนามที่แสดงถึงสิ่งของที่มีมากกว่า 1 ชิ้น เช่น หญิงสาว 2 คน (2 women), โต๊ะ 2 อัน (2 desks), รถ 3 คัน (4 cars) เป็นต้น สรุปง่าย ๆ เลย คือ คน สัตว์ สิ่งของ ที่มีมากกว่า 1 หน่วย นับเป็น คำนามพหูพจน์

 

 

พจน์ แปลว่า คำพูด/ถ้อยคำ | เอก แปลว่า หนึ่ง | พหู แปลว่า หลาย

 

 

การเปลี่ยน "คำนามเอกพจน์ให้เป็นพหูพจน์"

มันจะง่ายมากเลยถ้าเป็นภาษาไทย เพียงแค่ใส่จำนวน หรือ เพิ่มคำว่า "หลาย" เข้าไป คำนามนั้นก็จะเป็นคำนามพหูพจน์แล้ว แต่กับภาษาอังกฤษมีหลักการอยู่หลายข้อ ขอยกไปที่บทความหน้าละกัน

 

ความสำคัญของคำนามเอกพจน์และพหูพจน์

อย่างที่เรารู้กันดีว่า ในการสื่อสาร ประโยคจะสมบูรณ์ได้คือจะต้องมีประธาน กริยา และกรรม แต่ในหลายครั้งการต้องรู้ว่าคำนามในประโยคหนึ่งมีจำนวนเท่าไหร่ นี่แหละความสำคัญของเอกพจน์ พหูพจน์ ต้องทำให้ถูกต้องเพื่อสื่อสารโดยบอกปริมาณสิ่งของในประโยค