คำบ่งชี้คำนาม

คำบ่งชี้คำนาม
Last update 13 / 03 / 22by: Teacher Guru755 viewed

Determiner คือคำที่มีตำแหน่งอยู่หน้าคำนาม หรือสามารถวางไว้หน้าคำนามได้ ที่เอาไว้บอกปริมาณ  บอกจำนวน  หรือบอกลักษณะอื่นๆอีก แต่บางคำที่เป็น Determiners ที่จะกล่าวถึงต่อไปนี้อาจทำหน้าที่หรือเป็นคำชนิดอื่นได้เช่นกัน ที่เป็นเช่นนี้เพราะว่าคำในภาษาอังกฤษหรือภาษาอะไรก็แล้วแต่บางคำสามารถทำหน้าที่ได้หลากหลายอย่าง

 

Determiner แบ่งออกเป็น  4 ประเภทหลักๆ  ดังนี้ค่ะ

  1. Articles :  Article (a, an, the)  นับเป็น  determiner ชนิดหนึ่ง  ใช้บอกปริมาณหรือจำนวน

            1.1  A,An  ใช้นำหน้าคำนามทั่วไปนับได้เอกพจน์   มีความหมายว่ามีจำนวนหนึ่งอันหรือหนึ่งอย่าง

            1.2  The  ใช้นำหน้านามเฉพาะทั้งที่นับไม่ได้ และนามนับได้พหูพจน์  เพื่อบอกว่านามนั้นเฉพาะเจาะจง  หรือมีการพูดถึงมาก่อนหน้านี้แล้ว หรือนามนั้นมีอนุประโยคมาขยาย

เช่น

  • A cat likes to eat fish.

แมวชอบกินปลา

  • It takes an hour to go to Siam Paragon.

ใช้เวลา 1 ชั่วโมงในการเดินทางไปสยามพารากอน

 

  1. Demonstrative : คือคำนำหน้านามชี้เฉพาะ  (This, That, These, Those)  มีวิธีการใช้ดังนี้

This    ใช้กับนามเอกพจน์  ที่อยู่ใกล้ตัวผู้พูด

These   ใช้กับนามพหูพจน์  ที่อยู่ใกล้ตัวผู้พูด

That      ใช้กับนามเอกพจน์   ที่อยู่ไกลตัวผู้พูด

Those  ใช้กับนามพหูพจน์  ที่อยู่ไกลตัวผู้พูด

เช่น

  • This jacket isn’t mine. เสื้อแจ๊คเก็ตตัวนี้ไม่ใช่ของฉัน
  • Those shoes are dirty. รองเท้าคู่นั้นสกปรก

 

  1. Possessive Adjective :  คำที่วางไว้หน้าคำนามเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ  (my, your, our, their, his, her, its)

เช่น

  • I have lost my keys.    ฉันทำกุญแจฉันหาย
  • He uses his cell phone. เขาใช้โทรศัพท์มือถือของเขา
  •  

 

  1. Quantifiers :  คือคำที่ใช้บอกปริมาณหรือจำนวน   เช่น  some, any, many, much, each, every, etc.

เช่น

  • There is some water in the bottle. มีน้ำอยู่ในขวดนั้น
  • I don’t have much work today. ฉันไม่มีงานทำมากนักในวันนี้
  • There aren’t any food left in the fridge. ในตู้เย็นไม่มีอาหารเหลืออยู่เลย
คำบ่งชี้คำนามคำบ่งชี้คำนาม
พูดคุย

พูดคุย

ร่วมให้กำลังใจหรือติชม